Taraflar arasındaki uyuşmazlık yoksulluk ve iştirak nafakasının artırılmasına ilişkin. Somut uyuşmazlıkta davacı kadın 2013 yılında boşandıklarını belirterek kendi lehine 450 lira yoksulluk nafakası, çocukları yararına ayrı ayrı 390 lira iştirak nafakasına hükmedildiğini iletti. Daha sonra bu miktarın yükseltildiğini fakat ağır ekonomik koşullar sebebiyle yoksulluk nafakasının 1.500 liraya, iştirak nafakasının ise 850 liraya tekrar yükseltilmesini talep etti. Davalı ise temelde davanın reddini ve artırım yapılacaksa kendi ekonomik durumunun gözetilerek enflasyon oranına göre her yıl artırımın yapılmasına karar verilmesini talep etti.
İlk derece mahkemesi ise davayı kısmen kabul etti ve ileriki yıllarda belirlenen miktarın ÜFE oranında artırılmasına karar verdi. Davacı, istinaf yoluna başvursa da kararın kesin olması gerekçesiyle istinaf talebi de reddedildi.
Kararın kanun yararına temyizen incelemesi Adalet Bakanlığı tarafından istendi. Temyiz gerekçesi ise nafakalara yıllık artış yapılması talep edilmediği halde, talebi aşacak şekilde ileriki yıllarda ÜFE oranında artış uygulanmasına karar verilmesinin usul ve yasaya aykırı olması noktasında toplanıyor.
Yargıtay ilk olarak davacının nafakalara artış yapılmasına ilişkin yıllık bazda bir talebinin olmadığını saptadı. Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 26. maddesinin birinci fıkrası kapsamında hakimin tarafların talep ve sonuçlarıyla bağlı olduğu vurgulandı ve talepten fazlasına veya başka bir şeye karar verilemeyeceği değerlendirildi. Bunların ışığında talep edilmediği halde talebi aşacak şekilde yoksulluk ve iştirak nafakalarına ileriki yıllarda yıllık ÜFE oranında artış uygulanması usul ve yasaya aykırı bulundu. Sonuç olarak Yargıtay, talebi aşan nitelikte bir karar verilmesi sebebiyle kanun yararına ilgili kararın bozulmasına hükmetti.
Kararın detaylarına ulaşmak için tıklayınız.
